سیاره‌ای خوش آب و هوا و دیدنی در غرب تهران

به گزارش منیبان به نقل از همشهری آنلاین، محله‌هایی که با وجود توسعه شهر و ساخت‌وسازهای جدید هنوز حال و هوای آن روستای خوش آب و هوا را حفظ کرده‌اند. براساس نقشه‌ها و اسناد تاریخی، وسعت تاریخی کن آنقدر زیاد است که در قیاس با تهران آن روزگار به سیاره‌ای شبیه است.

کن روزگاری از غرب به کوه‌های پیرداوود و روستای ارنگه امروزی در مسیر جاده تهران‌-شمال می‌رسید؛ همان محدوده‌ای که اکنون بسیاری از باغ‌های کن نیز در آن قرار گرفته‌ است. این آبادی وسیع از شرق به بزرگراه اشرفی اصفهانی و محدوده آریاشهر فعلی منتهی می‌شد و از ضلع جنوب به محدوده اکباتان می‌رسید. کن از جهت شمال نیز به رشته کوه‌های البرز و دره حصارک منتهی می‌شد و لورکان پایین و بالا در دل این محدوده قرار می‌گرفت. به‌عبارت دقیق‌تر، کن محدوده‌ای وسیع بود که اگر وسعت تاریخی آن را بر نقشه امروزی تهران منطبق کنیم، بسیاری از محله‌های امروزی تهران را در دل خود خواهد داشت.

محله‌های محدوده فعلی منطقه ۵، شماری از محله‌های منطقه ۲، کل اراضی منطقه ۲۲و بخش‌هایی از مناطق ۲۱و ۹در اراضی کن سابق قرار دارد. این اراضی آنقدر گسترده بود که به‌عنوان مثال، محدوده «وسک» که اکنون بخشی از شهریار است، کشتزارهای «سیاه‌دشتک» در بخشی از محدوده شرقی منطقه ۲۲، بخش‌هایی وسیع از منطقه ۲۲که به لتمال معروف است و نیز دریاچه چیتگر که بخشی از لتمال بود هم از اراضی کن محسوب می‌شد.